امروزه، دستیابی به موفقیت مالی بدون دانش اساسی در مورد اصول ابتدایی سرمایه گذاری غیرقابل تصور است. در صورتی که یک فرد در مورد اوراق بهادار مهمی مانند سهام، که به عنوان اکوئیتی نیز شناخته می‌شود به خوبی تحقیق نکرده باشد به سختی می‌تواند از استراتژی‌های سرمایه گذاری استفاده کند. بازار سهام قرن‌هاست که در حال کار است و دارای نوسانات بسیاری است که منجر به کسب درآمد‌های قابل توجهی می‌شود.
سهام‌ها به چند دسته و کلاس تقسیم می‌شوند. برای یک سرمایه گذار مشتاق، تمایز قائل شدن بین انواع مختلف سهام‌هایی که در بازار موجود می‌باشند امری بسیار مهم است. در این مقاله محبوب ترین انواع سهام که همیشه جزء پرطرفداترین‌ها می‌باشند، مشخص شده است.
مقاله شامل موضوعات زیر می باشد:
- سهام عادی در مقابل سهام ممتاز
- کلاس بندی سهام‌ها: اندازه شرکت
- سهام‌های رشدی در مقابل سهام‌های ارزشی
- سهام‌های درآمدی
- کلاس بندی سهام‌ها: مکان
- کلاس بندی سهام‌ها: بخش‌های بازار
- سهام‌های بلو-چیپ در مقابل سهام‌های پِنی
- سهام‌های چرخه‌ای در مقابل سهام‌های غیر چرخه‌ای
- سهام‌هایی با سود تقسیمی در مقابل سهام‌هایی با سود غیر تقسیمی
- سهام‌های IPO
- بهترین سهام‌ها برای سرمایه گذاری کدام هستند؟
- پرسش‌های پرتکرار در مورد انواع مختلف سهام‌ها
سهام عادی در مقابل سهام ممتاز
سهام یک اوراق بهادار است که نشان دهنده‌ی یک سرمایه گذاری در یک شرکت است. یک شرکت حق دارد تا واحدهای سهام خود را با نام “سهام” بفروشد که به طور معمول به عنوان سهام عادی یا ممتاز منتشر می‌شوند.
سهام عادی
سهام عادی به عنوان محبوب ترین سهام برای سرمایه گذاری در نظر گرفته می‌شود، از همین رو به این نام نامگذاری شده است. این نوع سهام نشان دهنده‌ی اثبات مالکیت جزئی در یک شرکت است. اگر شرکت در آینده منحل شود، سهامداران مربوطه حق دارند متناسب با سهام خود از ارزش دارایی‌های باقی مانده دریافت کنند. با این وجود، آن‌ها همیشه در انتهای خط خواهند بود و سهام باقی مانده (در صورت باقی ماندن) دارایی را تنها زمانی دریافت می‌کنند که دارندگان اوراق قرضه و سهام ممتاز سهم خود را بدست آورند.
از نظر تئوری، سهام‌های عادی پتانسیل صعودی نامحدودی را در اختیار صاحبان خود قرار می‌دهند. با این حال، یک خطر اصلی همچنان وجود دارد و آن هم خطر از دست دادن پول سرمایه گذاری شده است؛ این مسئله زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت دیگر دارایی با ارزشی برایش باقی نمانده باشد.
سهام ممتاز
سهام ممتاز یک اوراق بهادار ترکیبی است که ویژگی‌های مشترک هر دو اوراق قرضه و سهام را در بر می‌گیرد. حتی اگر دارندگان سهام ممتاز هیچ سهمی نداشته باشند، سود سهام ثابت دریافت می‌کنند. نرخ سود سهام ممتاز یا درصدی از ارزش اسمی سهام است یا یک قدر مطلق؛ هرگز به درآمد شرکت بستگی ندارد. تا حدی، سهام‌های ممتاز شبیه به بازار درآمد ثابت هستند، و این واقعیت آن‌ها را نسبت به تغییرات نرخ بهره حساس می‌کند. به همین دلیل است که این نوع سهام تنها برای سرمایه گذاران زمانی جذاب است که نرخ بهره ثابت باشد یا در شُرف کاهش یافتن باشد.
دارندگان سهام ممتاز پس از انحلال شرکت از حق تقدم برای مطالبه مالکیت دارایی برخوردار می‌شوند. این امتیازات به صورت رایگان به سرمایه کذاران تعلق نمی‌گیرند، چرا که سرمایه گذاران باید از حق رأی خود بگذرند و اختیاری در مدیریت شرکت ندارند.
سهام ممتاز این حق را برای دارنده خود فراهم می‌کند که با پایان یافتن شرکت مبلغ مشخصی را پس بگیرد. همچنین سهامداران ممتاز اولین کسانی هستند که سود سهام دریافت می‌کنند؛ بنابراین، آن‌ها نسبت به سهامداران معمولی برتری دارند. معمولاً شرکت‌ها تنها سهام‌های عادی را به طور معین و مرتب ارائه می‌دهند.
| سهام عادی | سهام ممتاز | |
| مزایا | حق رایمالکیت یک شرکتبازده بلند-مدت بالاتر | سود سهام ثابت بالاتربازیابی تضمینی در صورت ورشکستگی شرکتتمایل به ناپایداری قیمت سهام کمتر |
| معایب | سود سهام تضمین نمی‌شود و تنها با تأیید هیئت مدیره قابل پرداخت استسود سهام تنها زمانی پرداخت می‌شود که دارندگان اوراق قرضه و سهام ممتاز سود خود را دریافت کنندبی ثباتی بیشتر در قیمت‌های سهام‌هااحتمال خطر از دست دادن پول در صورت انحلال شرکت | بدون حق رای (به طور کلی)پایین‌تر بودن پتانسیل بلند-مدت رشد |
| مناسب برای | سرمایه گذاران محافظه کار که به پتانسیل رشد بلند-مدت علاقه دارند | سرمایه گذاران علاقه مند به کسب درآمد بیشتر و پایدارتر |
کلاس بندی سهام‌ها: اندازه شرکت
عبارات “سرمایه بزرگ”، “سرمایه متوسط”، و “سرمایه کوچک” به میزان سرمایه بازار اشاره دارند که نشان دهنده ارزش واقعی بازار یک شرکت است. سرمایه بازار یک شرکت با ضرب تعداد سهام‌ها در قیمت هر سهم محاسبه می‌شود. معمولاً شرکت‌ها از نظر اندازه به سه گروه تقسیم می‌شوند:
سهام‌هایی با سرمایه‌ی بزرگ
سهام شرکت‌های معتبر و مشهور با ارزش بازار 10 میلیارد دلار و یا بیشتر به عنوان سهام‌هایی با سرمایه بزرگ شناخته می‌شوند. ارزش خالص چنین شرکت‌هایی می‌تواند از ظرفیت اقتصادی برخی کشورهای کوچک فراتر رود.
تنها نقطه ضعف سهام‌هایی با سرمایه‌ی بزرگ این است که قیمت آن‌ها راکد است، چرا که وقتی شما هم اکنون یک غول صنعتی بشمار می‌روید و رهبری بازار مربوطه را بر عهده دارید، این امر تا حدودی چالش برانگیز است. با این حال، این نوع سهام‌ها این نقطه ضعف خود را با افزایش پایدار ارزش سهام در بلند-مدت برای سرمایه گذاران جبران می‌کنند. در اینجا چند نمونه از شرکت‌های مشهور با سرمایه بزرگ آورده شده است:
- گوگل (GOOG)
- جانسون & جانسون (JNJ)
- فیسبوک (FB)
اگرچه سرمایه گذاران معمولاً ورودی‌های سرمایه بزرگ را کم خطرتر از سرمایه‌های کوچک می‌دانند، انجام تحقیقات کامل قبل از خرید هر نوع سهام یک تصمیم عاقلانه است. این گونه ابزار مالی به عنوان صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک، سبد شما را متنوع کرده و امکان سرمایه گذاری همزمان در چندین شرکت بزرگ را برای شما فراهم می‌کنند. ازین رو، شما مجبور نیستید تا زمان زیادی را برای تحقیق در مورد سهام اختصاص دهید تا بتوانید یک سرمایه گذاری مطمئن انجام دهید.
سهام‌هایی با سرمایه متوسط
سهام شرکت‌های متوسط با ارزش بازار 2 تا 10 میلیارد دلار به عنوان سهام‌هایی با سرمایه متوسط شناخته می‌شوند. این مشاغل دارای پتانسیل رشد امیدوارکننده‌ای هستند، بنابراین سرمایه گذاری در سهام آن‌ها نسبت به اکوئیتی‌های شرکت‌هایی با سرمایه کوچک با ریسک کمتری همراه است.
اگر می‌خواهید سبد سرمایه گذاری شما متنوع باشد، برخی از سهام‌ها با سرمایه متوسط را نیز در نظر داشته باشید. به نظر می‌رسد شرکت‌هایی با سرمایه‌ی متوسط پایدارتر باشند، اما بررسی سابقه آن‌ها هیچ گاه خالی از لطف نیست.
سهام‌هایی با سرمایه کم
سهام مالکیت شرکت‌های کوچک با ارزش بازار 300 میلیون دلار تا 2 میلیارد دلار به عنوان سهام‌هایی با سرمایه کم شناخته می‌شوند. این نوع سهام‌ها دارای پتانسیل رشد فوق العاده‌ای هستند. با این حال، چنین سهامی سرمایه گذاران را در معرض خطرات قابل توجهی در دوران رکود اقتصادی قرار می‌دهد. مشاغل‌هایی یا سرمایه کم از کمبود فاکتورهای مالی قابل اعتماد برای کمک به آن‌ها در جهت مقابله با رکود کسب و کار و یا مدیریت بد رنج می‌برند.
سهام‌های رشدی در مقابل سهام‌های ارزشی
سهام‌ها را می‌توان بر اساس شیوه سرمایه گذاری اعمال شده بر روی آن‌ها طبقه بندی کرد. بهترین اکوئیتی‌های این گروه سهام رشدی و سهام ارزشی هستند.
سهام رشدی
سهام‌های رشدی نشان دهنده شرکت‌هایی است که دارای پتانسیل آتی برای تسلط بر بازار هستند. همانطور که از نامش پیداست، رشد سهام‌های رشدی هرگز متوقف نمی‌شود؛ به محض توقف، دیگر این سهام‌ها، سهام‌های رشدی نخواهند بود. اگر این اتفاق بیفتد، قیمت سهام آن‌ها معمولاً به طور ناگهانی کاهش می‌یابد مگر اینکه این کاهش برای یک شرکت شناخته شده طبیعی تلقی شود. تعداد بسیار کمی از سهام‌های رشدی سود سهام پرداخت می‌کنند، بنابراین بسیاری از سرمایه گذاران رشدی بر قیمت سهام رو به رشد با سرعت بالا متمرکز هستند.
سرمایه گذاران بر اساس نرخ‌های رشد جذاب، سهام‌های رشدی خود را می‌سنجند، با این حال، همیشه این احتمال وجود دارد که قیمت سهام از رشد شرکت پیروی نکند. رشد بازده همیشه منجر به افزایش درآمد نمی شود.
سهام‌های ارزشی
سهام‌های ارزشی نشان دهنده مشاغلی هستند که توسط بازار اشتباه ارزیابی شده‌اند. قیمت سهام آن‌ها به طور دقیق ارزش واقعی شرکت را نشان نمی‌دهد.
دلایل ارزشیابی اشتباه این سهام‌ها ممکن است گوناگون باشند. به عنوان مثال، اگر سایر شرکت‌ها از یک صنعت مشابه، دوره‌ای از چالش‌های عمده را تجربه کنند، ممکن است سهام ارزشی نیز از طریق ارتباط نهادی این چالش‌ها را تجربه کند. سرمایه گذاران این نوع سهام‌ها را به این امید اینکه روزی بازار به ارزش واقعی یک شرکت پی ببرد و قیمت سهام افزایش یابد، آن‌ها را خریداری می‌کنند.
سهام‌های ارزشی برای پیاده سازی استراتژی خرید-و-نگهداری استفاده می‌شوند، مشروط بر اینکه سرمایه گذاران صبر کافی برای اجرای آن را داشته باشند.
سهام‌های درآمدی
سهام‌های درآمدی شامل سهام شرکت‌های شناخته شده و باسابقه هستند که به طور ثابت سود می‌دهند. این مشاغل همیشه امکان رشد ندارند؛ با این وجود؛ این نوع سهام‌ها به سهامداران کمک می‌کنند تا منبع درآمد منفعل خود را به صورت نسبتاً مطمئن حفظ کنند. سود سهام نشان دهنده پرداخت‌های نقدی‌ای است که شرکت‌ها برای توزیع سود بین سهامداران خود استفاده می‌کنند. تولیدکنندگان سود سهام منظم در بین سرمایه گذاران به دلیل بازدهی مطلوب از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.
- خدمات رفاهی، شرکت‌های قابل اعتمادی که با امکانات اولیه کار می‌کنند، عموماً به دلیل پایدار بودنشان به سهام‌های درآمدی شبیه می‌شوند.
- مشاغلی که دارای سهام‌های درآمدی هستند اغلب سهام‌های ممتاز را منتشر می‌کنند که یک منبع عالی برای سود پایدار است.
- سهام‌های درآمدی دارای رتبه بالایی در میان افراد بازنشسته هستند و اغلب از آن‌ها برای پرداخت هزینه‌های بازنشستگی استفاده می‌شود.
- سرمایه گذاران صاحب سهام درآمدی باید باز کردن یک حساب مالیات-محدود، به عنوان مثال، IRA (حساب بازنشستگی فردی) را در نظر بگیرند. با این کار دیگر بلافاصله درآمدشان مشمول مالیات نمی‌شود.
کلاس بندی سهام‌ها: مکان
سهام‌ها را می‌توان با توجه به موقعیت جغرافیایی یک شرکت گروه بندی کرد. بنابراین، تنوع سبد سرمایه گذاری از طریق سرمایه گذاری در شرکت‌های داخلی و بین المللی امکان پذیر است. در مورد اوراق قرضه بین المللی، می‌توانید مشاغل مستقر در بازارهای نوظهور را در نظر بگیرید که در حال توسعه هستند.
سهام‌های ایالات متحده
سهام شرکت‌های آمریکایی در سراسر جهان شناخته شده هستند. آن‌ها در بورس‌های سهام مختلف معامله می‌شوند و از کوچکترین شرکت‌های دولتی گرفته تا غول‌های صنعتی، مانند اینتِل (INTC) و یا نِتفلیکس (NFLX) متغیر هستند.
مشهورترین و بزرگترین بورس‌های سهام ایالات متحده عبارتند از NASDAQ، بورس اوراق بهادار آمریکا، و بورس نیویورک.
صندوق‌های سهام داخلی در ایالات متحده سرمایه گذاران خود را قادر می‌سازد در پر نقدینگی ترین بازار سهام جهان فعالیت کنند، ازین رو فرصت منحصر به فردی را برای خرید سهام موفق‌ترین شرکت‌های جهان در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد. بیشتر سهام‌های داخلی ایالات متحده به طور سنتی بازده‌های سودمندی را بر اساس تعدیل ریسک ارائه می‌دهند، که این مورد نمایانگر جزء اصلی سبد سرمایه گذاری بلند-مدت محسوب می‌شود.
وقتی سرمایه گذاران سهام‌های یک صندوق سهام داخلی را خریداری می‌کنند، پول سرمایه گذاری شده برای خرید اکوئیتی‌های منتشر شده توسط مشاغل داخلی استفاده می‌شود. هدف از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک جمع آوری سهام شرکت‌های مختلف است، بنابراین سرمایه گذاران دیگر مجبور نیستند تا برای خرید سهام‌ها به صورت جداگانه به زحمت بیافتند، امری که تقریباً نشدنی است.
سهام‌های بین المللی
سهام بین المللی که به سهام خارجی نیز معروف است، اکوئیتی شرکت‌هایی است که در خارج از ایالات متحده فعالیت دارند. سهام‌های خارجی می‌توانند عادی و ممتاز باشند، اما همیشه توسط شرکت‌های بین المللی که مقر اصلی آن‌ها در خارج از ایالات متحده است، منتشر می‌شوند. سهام‌های خارجی در سراسر جهان در بورس‌های مختلف معامله می‌شوند؛ در ایالات متحده، آن‌ها در قالب ADR (رسید سپرده آمریکایی) معامله می‌شوند.
سهام‌های بین المللی اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند. به عنوان مثال، آن‌ها می‌توانند سبد شما را با استفاده از تنوع تقویت کنند یا راه‌های جدیدی را برای رشد سریع بازده سرمایه گذاری ارائه دهند.
گسترش شدید اقتصادهای بین المللی، افزایش بهره وری شرکت‌ها را در سراسر جهان را در پی داشت؛ و به طور کلی می‌توان گفت بهبود استانداردهای زندگی در نهایت منجر به ظهور چنین پدیده‌ای اجتماعی به عنوان طبقه متوسط جهانی می‌شود. این روندهای قابل تشخیص، رشد اقتصادی قابل توجهی را در خارج از ایالات متحده پیش بینی می‌کنند. با در نظر گرفتن این اطلاعات، سرمایه گذاران باید به طور جدی در نظر داشته باشند تا بخشی از سبد خود را به سهام‌های بین المللی اختصاص دهند.
کلاس بندی سهام‌ها: بخش‌های بازار
سهام‌ها را نیز می‌توان بر اساس نوع صنعتی که به آن تعلق دارند تقسیم بندی کرد. 11 دسته اصلی وجود دارد که در معرض دید عموم قرار دارد:
- بخش خدمات رفاهی. شرکت‌های این بخش مسئول خدمات رسانی اولیه در زمینه‌هایی مانند خدمات فاضلاب، گاز طبیعی، برق، تامین آب، و غیره هستند.
- بخش خدمات ارتباطی. اینها شرکت‌هایی رسانه‌ای هستند که اینترنت، خدمات مربوط به تلفن، و سرگرمی را ارائه می‌دهند.
- بخش اختیارات مصرف کننده. این حوزه شامل شرکت‌هایی است که کالا یا خدمات ثانویه را از تولیدکنندگان خودرو گرفته تا هتل‌ها و کافه‌ها بفروش می‌رسانند.
- بخش کالاهای اصلی مصرف کننده. اینها مشاغلی هستند که در تولید کالاهای اساسی مانند غذا، نوشیدنی‌ها، دخانیات، و بسیاری دیگر تخصص دارند.
- بخش انرژی. اینها رهبران بازار انرژی محسوب می‌شوند: تولیدکنندگان نفت و گاز، شرکت‌های خط لوله ، و اپراتورهای پمپ بنزین.
- بخش مالی. این بخش به بانک‌ها، شرکت‌های رهنی و بیمه، موسسات مالی و کارگزاری‌ها اشاره دارد.
- بخش مراقبت‌های بهداشتی. اینها مشاغلی پیرامون بیوتکنولوژی، تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی، و شرکت‌های بیمه سلامت هستند.
- بخش صنعتی. شرکت‌های صنعتی متولی تولید تجهیزات هوافضا و دفاعی هستند، به علاوه ساخت راه آهن، ماشین آلات، و سایر اقلام صنایع سنگین را نیز عهده دار می‌باشند.
- بخش مواد. اینها تولیدکنندگان محصولات معدنی و جنگلی، مواد اولیه، و محصولات بسته بندی مختلف هستند. شرکت‌های شیمیایی نیز به این بخش ارجاع داده می‌شوند.
- بخش املاک و مستغلات. این بخش تمامی شاخه‌های قابل تصور در صنعت املاک را متحد می‌کند.
- بخش فناوری. این بخش احتمالاً در حال حاضرسریع ترین حوزه‌ی در حال گسترش است. شرکت‌های فناوری مواردی چون نرم افزار، سخت افزار، نیمه هادی‌ها، و دستگاه‌های ارتباطی را تولید می‌کنند و در سطح وسیعی خدمات مربوط به حوزه‌ی فناوری اطلاعات را ارائه می‌دهند.
سهام‌های بلو-چیپ در مقابل سهام‌های پِنی
توسعه سرمایه گذاری قابل توجه بدون تنوع سبد سهام امری غیرممکن است. در نظر گرفتن انواع مختلف سهام، از جمله سهام بر اساس کیفیت ادراکی، بسیار ضروری است.
سهام‌های بلو-چیپ
سهام‌های بلو-چیپ بهره مالکانه و یا همان رویالتی بازارهستند، که مورد علاقه‌ی دنیای تجارت می‌باشند. این سهام‌ها معرف رهبران صنایع مربوطه با شهرت بی عیب و نقص است. شرکت‌های بلو-چیپ با پرداخت سود سهام منظم توانسته‌اند برای سالیان سال اعتماد سرمایه گذاران را جلب کرده و در طی زمان با افتخار امتحان خود را پس دهند. اگرچه ارزش اکوئیتی‌های شرکت‌های بلو-چیپ بیشترین بازده مطلق را ندارد، اما ثبات و صداقتشان آن‌ها را در بین سرمایه گذاران ریسک گریز بسیار محبوب کرده است. در اینجا چند نمونه از برجسته ترین شرکت‌های بلو-چیپ در جهان آورده شده است:
- اپل (AAPL)
- پپسی (PEP)
- کوکاکولا (KO)
- ویزا (V)
سهام‌های پِنی
برخلاف بلو-چیپ‌ها، سهام‌های پنی نمایانگر شرکت‌هایی ارزان‌تر هستند. قیمت‌های سهام آن‌ها به قدری پایین است که معمولاً کمتر از 1 دلار به ازای هر سهم هزینه می‌شود. سهام‌های پنی در معرض طرح‌های خطرناک هستند که عموماً در مدل‌های تجاری پر ریسک مورد استفاده قرار می‌گیرند. به سرمایه گذاران توصیه می‌شود هنگام استفاده از این نوع سهام‌ها احتیاط زیادی به خرج دهند، چرا که می‌تواند کل مبلغ سرمایه گذاری شده‌ی آن‌ها را از بین ببرد.
سهام‌های چرخه‌ای در مقابل سهام‌های غیر چرخه‌ای
دوره‌های شکوفایی و رکود، همراه با چرخه‌های گسترشی و انقباضی، بخش‌هایی اساسی در هر اقتصاد ملی تلقی می‌شوند. برخی از شرکت‌ها بیشتر در معرض تاثیر این چرخه‌های تجاری هستند، در حالی که برخی دیگر از مقاومت بیشتری برخوردار هستند.
سهام‌های چرخه‌ای
سهام‌های چرخه‌ای شامل سهام مشاغل وابسته به رکود و گسترش اقتصادی است. به عنوان مثال، شرکت‌هایی که خدمات مسافرتی ارائه می‌دهند یا اقلام لوکس می‌فروشند بیشتر در معرض خطرات قرار دارند. این مسئله به این دلیل است که یک دوره رکود اقتصادی، مشتریان آتی خود را از خریدهای گران قیمت محروم می‌کند. این موضوع به صورت برعکس نیز صادق است – وقتی اقتصاد قوی باشد، افزایش تقاضا می‌تواند چنین شرکت‌هایی را به شدت تقویت کند.
سهام‌های غیر چرخه‌ای
سهام‌های غیر چرخه‌ای، سهام‌های دفاعی و یا سکولار نیز نامیده می‌شوند. برخلاف سهام‌های چرخه‌ای، نوسانات چشمگیر در تقاضا جز مشخصه‌ی آن‌ها نیست. یک فروشگاه مواد غذایی زنجیره‌ای می‌تواند به عنوان یک نمونه عالی از سهام غیرچرخه‌ای باشد، زیرا مردم در هر لحظه، حتی در شرایط سخت، غذا می‌خرند. این نوع سهام‌ها نتایج قابل توجهی را به عنوان یک دارایی امن در دوران رکود نشان می‌دهند، در حالی که سهام‌های چرخه‌ای به طور حتم در طول بازار صعودی بهتر عمل خواهند کرد.
سهام‌هایی با سود تقسیمی در مقابل سهام‌هایی با سود غیر تقسیمی
پرداخت سود تقسیمی سهام برای سرمایه گذاران دلگرم کننده است، به ویژه اگر به طور منظم پرداخت شوند. با این حال، برخی دیگر از سهام‌ها، سود تقسیمی ارائه نمی‌دهند.
سهام‌هایی با سود تقسیمی
سهام‌های سود تقسیمی در بین سرمایه گذارانی که به دنبال راه‌هایی برای افزایش درآمد منفعل خود و ارزشمند شدن آن هستند، بسیار با ارزش است. برای واجد شرایط بودن به عنوان سهام سود تقسیمی، یک شرکت باید حداقل 0.01 دلار به ازای هر سهم بپردازد.
سهام‌هایی با سود غیر تقسیمی
سهام‌های بدون سود تقسیمی، به دلیل نبود پرداخت سود تقسیمی سهام شکل گرفته‌اند و با افزایش خود ارزش سهام در طول زمان این کاستی را جبران می‌کنند. با توجه به اینکه حتی برجسته‌ترین شرکت‌ها همیشه سود تقسیمی سهام ارائه نمی‌دهند، این نوع سهام می‌تواند سرمایه گذاری خوبی باشد. با این حال، روند کنونی بیانگر این است که سهام‌ها بیشتر تمایل دارند تا به سهامداران خود سود پرداخت کنند.
سهام‌های IPO
سهام‌های IPO (عرضه اولیه سهام)، اکوئیتی‌های مشاغلی هستند که به تازگی خصوصی شده‌اند و اکنون سهام خود را به عموم عرضه می‌کنند. IPOها به طور معمول به عنوان سهام نوظهور تلقی می‌شوند، علیرغم این واقعیت که ممکن است در بازار بد عمل کنند. سهام‌های IPO حتی اگر جامعه سرمایه گذاری در مورد رشد و سود بالقوه آن‌ها اتفاق نظر نداشته باشد، توجه سرمایه گذاران را به خود جلب می‌کند. سهام خصوصی حداقل به یک سال زمان، پس از در دسترس قرار گرفتن عموم، نیاز دارد تا وضعیت IPO خود را حفظ کند.